آیا روانکارهای گرافنی می‌توانند جایگزین روغن شوند؟
گرافین برای بسیاری از کاربردها، از ساخت‌وساز گرفته تا الکترونیک، نساجی، تجهیزات ورزشی و بسیاری موارد دیگر موردتوجه قرارگرفته است. گرافن در بسیاری از بخش‌های صنعتی به‌عنوان جایگزینی برای وضعیت فعلی شروع به ظهور کرده است و در محصولات تجاری مورداستفاده قرار می‌گیرد. یکی از حوزه‌هایی که در چند سال اخیر پدیدار شده، استفاده از گرافن به‌عنوان روانکار (lubricant) است.
وقتی مردم به روانکارها فکر می‌کنند، اغلب به مایعی (سیالی) فکر می‌کنند که در اتومبیل‌های آن‌ها و یا در ماشین‌های سنگین وجود دارد. درحالی‌که امروزه بیشتر روانکارهای مورداستفاده نوعی مایع هستند، گروه دیگری نیز وجود دارد که به‌عنوان روانکارهای حالت‌جامد شناخته می‌شوند که در آن مواد جامد خاصیت روانکاری دارند.
گرافن به‌عنوان دسته‌‌ای از مواد بسیار پرکاربرد است
زیرا انواع مختلفی از آن وجود دارد و دامنه وسیعی از خواص مفید را دارا است. درحالی‌که بسیاری از مردم بر روی خاصیت رسانایی گرافن در الکترونیک یا استحکام مکانیکی آن در مواد ساختاری تمرکز دارند، بسیاری از این ویژگی غافل شدهاند که گرافن را به‌عنوان روانکار جامد مورداستفاده قرار دهند.
بنابراین، آیا روانکارهای گرافنی جامد جایگزین روغن‌های متداول خواهند شد؟
هیچ‌کس نمی‌تواند با قطعیت به این پرسش بله یا خیر بگوید، اما پتانسیل بسیاری برای روانکارهای گرافنی وجود دارد، همان‌طور که طی چند سال گذشته پیشرفت چشمگیری در این زمینه حاصل‌شده است.
آیا روانکارهای گرافنی می‌توانند جایگزینی برای روغن‌های متداول و روانکارهای مایع در کاربردهای خاص باشند؟ بله.
آیا روانکارهای گرافنی برای هر کاربردی، جایگزین روغن می‌شوند؟ خیر.
دلایل زیادی برای این امر وجود دارد، اما مهم‌ترین آن‌ها این است که خواص روانکارهای گرافنی، برای برخی از کاربردهای روانکاری مناسب نیستند و حتی در صورت وجود، هزینه آن‌ها در مقایسه با روانکارهای مایع متداول بسیار زیاد خواهد بود. بااین‌حال، آن‌ها این پتانسیل را دارند که در بخش‌های خاص جایگزین روغن شوند؛ در سال‌های اخیر نمونه‌هایی برای حفاظت از بلبرینگ و توربین‌های بادی استفاده‌شده است.
چند ویژگی متفاوت وجود دارد که موجب استفاده از گرافن به‌عنوان روانکار می‌شود.
1. گرافن استحکام مکانیکی بالایی دارد که کمک می‌کند مانع سایش در مواد شود.
2. گرافن در برابر مواد شیمیایی، گرما، تنش‌های مکانیکی، اکسیژن و رطوبت بسیار مقاوم است. این بدان معنی است که گرافن می‌تواند در سیستم‌های مکانیکی به‌عنوان راهی برای کند کردن خوردگی و اکسیداسیون مور استفاده قرار گیرد. درحالی‌که به دلیل مقاومت ذاتی آن در برابر تنش‌های برشی و مقاومت در برابر درجه حرارت بالا که در این محیط‌ها ایجاد می‌شود، تخریب‌کننده نیست
